Johan in Zuid-Amerika

Eerste schooldag

Over het weekend kunnen we kort zijn. Het weer was slecht, dus ik heb enkel wat kunnen wandelen op het strand en heb wat gelezen, maar voor de rest heb ik niet veel uitgespookt. Ik dacht me te gaan informeren bij de duikshop, maar die was bijna het hele weekend dicht. Zondagavond waren ze eindelijk open (rare uren inderdaad). Als ik wil gaan duiken zal het voor volgend weekend zijn, want da's een half uurtje met de bus van hier verwijderd en is een dagactiviteit. En aangezien ik gedurende de week elke dag taalles heb, zal dat dus even moeten wachten.

Slapen lukt nu prima, alleen word ik af en toe ook gewekt door een lokale haan. Inderdaad, die rotbeesten blijven mij achtervolgen

Laughing
.

Aan het ontbijt zit ik meestal alleen met de moeder van het gezin, want de rest is dan al gaan werken of naar school. Net zoals de rest van hun levensstandaard is het ontbijt ook redelijk basic. Gisteren was het 'pan frances', oftewel gewonnen/verloren brood en vandaag waren het opnieuw 'huevos revueltos' (scrambled eggs) met 'pan tostado', wat eigenlijk verdacht veel leek op een croque monsieur. En daarbij natuurlijk mijn kopje oploskoffie en een of andere 'jugo' (fruitsap).

's Avonds is het altijd iets in combinatie met rijst, dus ik denk dat die rijst me na 2 weken wel uit mijn oren zal komen.

Ondertussen speelt de tv hier van 's morgens tot 's avonds laat en komen er allerlei mensen over de vloer. Een deel van dit 'huis' heeft zelfs geen deuren en ze komen eigenlijk letterlijk de slaapkamer van de ouders binnen. Alsof je naaste buurman een praatje komt slaan terwijl je in je pyama nog op je bed zit, ik zie het bij ons nog niet zo gauw gebeuren.

Mijn kamer kan ik wel met een sleutel afsluiten, dus ik hoef me nergens zorgen over te maken. Nu de Amerikaanse is vertrokken ben ik verhuisd naar die iets betere kamer, alhoewel dat een relatief begrip is, het blijft hier overal redelijk vochtig.

Gisterenavond wat tijd doorgebracht met de familie terwijl moeder de vrouw bezig was met wat naai- en stikwerk. Volgens mij heeft ze practisch nooit tijd voor zichzelf. Als ze niet aan het koken is, is ze wel bezig met 1 van de baby's die hier lijken op te groeien terwijl de moeders zijn gaan werken of op school zitten. Wat een leven, ik heb hier soms het gevoel dat ik in een aflevering zit van 'Bokrijk, het leven zoals het was'.

Ook nog naar een dom tv programma gekeken met slechte acteurs die grappig probeerden te doen. Echt VTM avant la lettre, maar ze vinden het hier precies wel grappig, dus ik heb maar sympathiek meegelachen en gedaan alsof ik helemaal mee was met de finesses van de Ecuadoriaanse humor.

Nog een kleine voetnoot, ze leve dus heel basic, maar gisteren haalde de zoon ineens wel zijn iPhone boven. Dat hebben ze dan weer wel. Volgens hem heeft hij die op de kop kunnen tikken voor 150 USD, maar ik heb maar niet gevraagd waarom hij daar zoveel geld aan besteed heeft.

Vandaag, maandag, was een excellent dagje. Het begon al vroeg met een flauw zonnetje, wat een hele verademing was ten opzichte van het weekend. De Spaanse les begon om 8h en ik werd als beginner ingedeeld bij 4 klasgenoten uit de UK. 3 afgestudeerde dokters en 1 verpleegster die samen 2 koppels vormden en op wereldreis zijn. Dit is enkel het begin van hun reis. In Zuid-Amerika gaan ze een traject volgen dat vergelijkbaar is met het mijne, maar daarna trekken ze nog naar Nieuw-Zeeland, Australië en enkele landen in Azië. Da's pas een uitdaging.

Hun niveau van Spaans ligt echter nog lager als dat van mij, dus ik kon hier al dadelijk indruk maken met enkele woorden die ik in de afgelopen dagen heb opgepikt. Voor de rest van de week zal het programma er ongeveer als volgt uitzien. Van 8 to 10h woordenschat en grammatica en in de namiddag vooral vragen stellen aan elkaar plus bijkomende werkwoorden en woordenschat met de bedoeling om uiteindelijk met elkaar een gesprek te kunnen voeren. Tussen die twee sessies door heb ik me deze week ook ingeschreven voor een surfcursus. Het water in de oceaan is aangenaam warm en het is echt dikke fun. Ik had ooit al eens een poging ondernomen in Frankrijk, maar hier gaat het precies veel makkelijker. Waarschijnijk een combinatie van stabielere boards en iets kleinere golven, maar ik kon al dadelijk rechtstaan en meerijden op een golf(je), een zalig gevoel.

Na het tweede deel van de taalles ben ik met die Engelsen nog een cerveza gaan drinken en hebben we naar het begin gezien van de match van Federer tegen Del Potro. Heb trouwens net de avonturen van Kim gelezen, way to go !

En om het helemaal mooi af te sluiten, ik zit nu in een internet cafe tegenover een bar waar ze constant Guns 'n Roses, AC/DC en aanverwanten spelen. Zoals ik al zei, een excellent dagje

Cool

Reacties

Reacties

An, Piet en de shatjes

Dag Jo,

Heel leuk om al je verhalen en avonturen te lezen. We proberen het ons zo goed mogelijk in te beelden. Maar dat is niet altijd even gemakkelijk.

Onze schatjes denken elke dag aan jou en wanneer ze een vliegtuig zien overkomen denken ze altijd dat het jouw vliegtuig is en roepen ze Nonkel Jo...

Ja ja die haan dat is je straf. Die gaat je nu blijven achtervolgen hihi.

Ik vind het wel heel tof dat je daar in een gezin verblijft want zo kan je toch het echte leven ondergaan zoals de mensen het daar beleven.

Geniet maar van elk moment daar en wij kijken uit naar je leuke verhalen.

Dikke kus van ons allemaal.

Katrien

El pura vida del Ecuador! Klinkt idd als pure nostalgie van de VTM in de jaren '60.
Had niet verwacht dat die lessen zo intensief gingen zijn: een geruststelling voor mij dan...
Wat zijn de overlevingskansen van die haan? Ben je zeker dat het een Ecuadoriaanse haan is?

Serena is idd serieus uit de bol gegaan en Kim haar come back is schitterend.

Straks naar een 'vertelavondje' van Dixie Dansercoer gaan luisteren.

Geniet er ginder nog van he en tot over 2 weken!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!