Vanuit Puerto Natales hebben we dus Chili verlaten. Ik moet zeggen dat van alle landen die ik tot nu toe heb bezocht op mijn reis, Chili de beste indruk heeft achtergelaten. De mensen zijn er vriendelijker, het is er proper, het eten is lekker en de natuur is er net dat tikje spectaculairder. Van alle landen in Zuid-Amerika is het ook het duurste, maar dan nog is het goedkoper als in België. Opnieuw richting Argentinië dus en nogmaals een grensovergang. Hier namen ze het blijkbaar niet zo nauw en zonder bagage controle konden we verder. Nog een markant detail is dat er aan de grens een bord staat met de tekst 'Las Malvinas son Argentinas'. Ik denk niet dat ze daar in de UK hetzelfde over denken :-) El Calafate ziet er uit als een skioord dat goed op toeristen is voorzien. Voldoende shops, touroperators en restaurantjes. In de bergen in Chili en Argentinië komt dat wel meer voor en als de meeste mensen in de hostals dan ook nog Engels spreken vraag je je soms af waar je ook alweer bent. Ik moet toegeven dat ik dan gemakkelijkheidshalve ook sneller overschakel op Engels en dat ik de laatste weken eigenlijk niet veel Spaans heb geoefend of bijgeleerd, shame on me ... De hoofreden voor ons verblijf in El Calafate was de aanwezigheid van de Perito Moreno gletsjer en al vlug hadden we een mini trekking geboekt. Een dagje naar de gletsjer om vanop een meter of honderd volop foto's te kunnen trekken van dit gevaarte en nadien er met een boot naartoe te varen en er met stijgijzers onder de schoenen een wandeling op te maken. Allemaal heel mooi, maar nogal toeristisch. 's Avonds in onze hostal nog wat poolen en relaxen en de volgende dag weer vroeg op, want nu we toch in de buurt waren zouden we ook een bezoek brengen aan El Chalten. Het mekka voor bergsportliefhebbers op slechts 3 uur afstand. In België zouden we al even twee keer nadenken alvorens zo'n verplaatsing te maken, maar hier neem je gewoon de bus om er 2 dagen wat te gaan wandelen. Ook hier weer prachtige vergezichten en kilometers lange wandelpaden (we hebben hier al wat afstanden te voet afgelegd). Het gebied maakt ook deel uit van hetzelfde Glaciares Parque Nacional en ook hier zijn er dus verschillende gletsjers te bewonderen. Maar eens je de Perito hebt gezien ben je natuurlijk verwend en moet het al spectaculair zijn om je nog te kunnen verbazen. De tweede dag zouden we ook richting Mount Fitz Roy trekken, maar het weer zat niet echt mee en de berg bleef verscholen in de mist. Echt slecht weer hebben we hier nog niet gehad, maar regen en wind met wat sneeuwbuien er tussen in is niet echt ideaal, dus we keerden maar terug en in de volgende vallei scheen alweer de zon. Gisteravond dan de bus terug en nu zitten we alweer in El Calafate. Vandaag dus tijd om wat te relaxen en wat zaakjes te regelen en dan vanavond het vliegtuig op richting Trelew / Puerto Madryn. We trekken terug richting het noorden, dus hopelijk wordt het terug iets warmer. Patagonië is de max, maar ik kijk er terug naar uit om wat in korte broek rond te lopen :-)