Over mijn avonturen in Peru kunnen we voorlopig kort zijn. Zoals reeds gemeld kwam ik hier aan met een zere teen en wat keelpijn.

Nadat ik maandag een hotelletje had gevonden met behulp van een vriendelijke taxichauffeur heb ik eerst wat geslapen en ben ik dan op zoek gegaan naar een hospitaal. In het dichtst bij gelegen hospitaal spraken ze natuurlijk geen letter Engels, maar daar dienden die twee weken Spaanse les natuurlijk voor. Ik krijg het redelijk uitgelegd en al vlug kan ik een dokter zien. Na een snel onderzoek besluit die dat ik een infectie aan de longen heb. Ik ben hier enigszins door verontrust, maar hij stelt me gerust en schrijft me enkele dagen rust voor in combinatie met een antibioticakuur (voor de insiders: natuurlijk breed spectrum).

Voor mijn voet moest ik de dag erop terugkomen om wat 'radiografias' te laten nemen. Daaruit bleek dat er niks gebroken is, dus dat was al een probleem van de baan.

De afgelopen dagen heb ik hier dus niet veel gedaan buiten mijn bezoekjes aan het hospitaal voor enkele injecties en vooral veel rusten.

Gisteren heb ik dan nog wel een tripje gedaan met zo'n toeristenbus, zodat ik toch als een semi-bejaarde iets van de streeks heb kunnen zien.

Vanmorgen dan opnieuw naar het ziekenhuis voor een check-up naar dokter Aldo. Die verklaarde me ok om verder te reizen, maar laat me de komende dagen toch nog verder antibiotica nemen uit voorzorg.

Bon, ik voel me al een stuk beter en ben klaar om verder te reizen.

Gisteren is Katrien me ook komen vervoegen en die was na een dagje reizen natuurlijk stik kapot. En daarbovenop komt dan nog dat haar bagage ergens in Lima is blijven hangen. De luchtvaartmaatschappij heeft beloofd dat deze vanavond in Arequipa zal zijn, maar dat valt dus nog te bezien.

Dus, als die bagage hier arriveert, kunnen we morgen verder reizen richting Titicaca meer. Hopelijk komen er dan leukere verhalen :-).