Waar waren we gebleven?

Ah ja, Katrien was gearriveerd en haar bagage zat nog in Lima. Dat is gelukkig 's avonds in orde gekomen en dus waren we klaar om verder te trekken. Een taxi naar Terminal Terrestre en we zijn klaar voor een busrit van 6u naar Puno aan het Titicaca meer (voor de liefhebbers, dat wil zeggen 'grijze puma'). De reis verloopt redelijk comfortabel en het landschap is echt prachtig. Heuvelachtig met kleine struiken en hier en daar plukken wild gras met eindeloze uitzichten en hier en daar kuddes lama's en vicuna's die in het wild rondlopen. We klimmen alsmaar hoger (tot max 4200m) en een lichte hoofdpijn geeft aan dat de lucht ijler wordt. Na 6u zijn we dus effectief in Puno, wat groter uitvalt dan verwacht. In de busterminal laten we ons leiden door een vrouw die ons op korte tijd een busticket aan de hand doet voor ons vervolg naar Copacabana de volgende dag, een hotel in de buurt regelt en een ticket verkoopt voor een tochtje van enkele uren naar de Islas Flotantes voor de volgende dag in de voormiddag. Da's dus allemaal rap geregeld.

Het hotel is redelijk schamel, maar voor 1 nachtje moet het maar volstaan. Ondertussen hebben we allebei wel stekende hoofdpijn gekregen. Het eten smaakt hierdoor niet echt en het wordt een vroeg nachtje.

Ik heb redelijk goed geslapen, maar Katrien heeft het blijkbaar heel kwaad gehad, bijna niet geslapen en de wc met enkele bezoekjes vereerd. Een ontbijt doet echter wonderen en we zijn dus klaar voor een tochtje naar de drijvende eilanden.

Een busje met nog een tiental andere toeristen pikt ons op en brengt ons naar het haventje. Met een comfortabel bootje varen we in ongeveer 30 minuten naar de eilanden. Ik had me aan een commercieel tripje verwacht, maar al bij al was het zeker de moeite waard om te zien hoe die mensen daar leven. Kleurrijke klederdracht en een ideale setting om enkele mooie foto's te nemen.

Hoeveel er van dit alles fake is weet ik niet, maar ik ben wel blij dat ik het gezien heb. Ze proberen nog wel om allerlei prullaria te verkopen, maar daar doe je natuurlijk zelf mee wat je wil.

Daarna kort lunchen, de rugzakken oppikken in het hotel en terug naar de busterminal. Deze keer een trip voor de boeg van (slechts) 3u naar Copacabana in Bolivia. 2 landen achter de rug en nog 3 te gaan :-)

Aan de grens blijkt dat ik een papiertje kwijt ben dat ik had moeten kopen in Lima, maar 5 USD later is dat probleem weer geregeld en kan ik ook het land binnen. Er moet ook terug geld worden gewisseld, want met onze Peruviaanse Soles zijn we hier niks, en we schakelen over op Bolivianos.

Copacabana blijkt een havendorp te zijn met genoeg keuze in hotelletjes. Na wat zoeken vinden we iets heel comfortabel en voor 35Bol. per persoon (ongeveer 3.5 euro) mogen we niet klagen.

We hebben ook al dadelijk een tocht geregeld naar het Isla del Sol voor de volgende dag, dus wederom 2 vliegen in 1 klap. Van de hoogteziekte hebben we nog maar weinig last, dus nu kunnen we volop gaan genieten van de reis. 's Avonds nog een lekker truche parillada (forel op de bbq) en dan slapen. Ondertussen staan we ook weer een uurtje dichter tegen thuis en is het verschil nu nog maar 6u.

De volgende dag voor de eerste keer overslapen en is het dus haasten om alles in te pakken en beneden de rugzakken in bewaring te geven. Het plan is immers om te overnachten op het eiland en enkel de kleine rugzakken mee te nemen. (ja, een mens sleurt wat mee op reis). We zijn stipt op tijd aan de boot, maar zoals kon worden verwacht heeft niet iedereen die ijzeren discipline en vertrekken we een half uur later :-)

Het boottochtje duurt 2u, maar da's enkel omdat de boot zo traag gaat. Ik blijf toch nog steeds een op snelheid bewuste westerling :-)

Binnen in de boot zit je op metalen stoeltjes zoals je die op een bal van de Scouts wel eens tegen komt. Ze hebben ze gelukkig wel aan de grond vastgenageld. We komen aan op het noordelijk deel van het eiland en het is de bedoeling dat we langs een aantal bezienswaardigheden onze weg naar het zuidelijk deel zoeken. De wandeltocht is de moeite waard en de uitzichten zijn prachtig, maar qua culturele bezienswaardigheden krijgt dit eiland een dikke onvoldoende.

Het zal waarschijnlijk wel een of andere mystieke of religieuze betekenis hebben als geboorteplaats van de zon, maar dat is dan ook alles. We besluiten dus om hier niet te overnachten en de afspraak met de boot te halen die ons zal terugbrengen naar Copacabana. Onderweg passeren we een geïmproviseerde grens tussen het noordelijk en zuidelijk deel van het eiland waar we 5 Bol. moeten betalen. Het eiland is een scheet groot, maar bon, die mensen moeten ook leven. Een paar 100m verder komen we aan een nieuwe grenspost en fier laten we ons ticketje zien. Ah neen, da's van het noordelijk deel, hier zijn jullie in het zuidelijk deel ... bienvenidos! Weer 5 Bol. aan onze rekker, maar nu kunnen we verder naar het haventje.

Al bij al een geslaagde wandeltocht en mijn longen doen weer goed hun best :-)

Het boottochtje duurt nog langer als op de heenweg, want onderweg wordt er nog halt gehouden bij een wel zeer kunstmatig floating island. Als het maar opbrengt is de leuze van de dag, maar de meeste toeristen blijven toch zitten ... been there, done that.

Terug naar ons hotelletje voor een nieuwe overnachting.

En zo is het vandaag dus dinsdag en vertrekt over anderhalf uur onze bus naar La Paz.

cu later!